量子
缺集或无法播，更换其他线路.剧照
剧情介绍
参加过台儿庄战役的何焕九老兵如今近百高龄，回忆起过往战火纷飞的岁月，衷心希望世界和平，不要再有战争。 阴错阳差参与衡阳保卫战，后来参加抗日自卫队的黎威权老人如今身体硬朗，和老伴安享晚年。 运输兵郑义晚年生活清贫，老伴过世，自己行动不便，与女儿相依为命，却养大了路边捡到的女婴。 …… 不同的老兵，不同的抗战回忆，不一样的生活。 7位老兵的口述，为您展现当年的抗战画面，带您了解广东抗战老兵当前的状况。大盗歌王史密斯夫妇诺莉狼族盟约最后的模样触不可及（国语版）代课老师忠贞测试者（原声版）难以置信第一季养鬼吃人6：死亡代码一棵树的纠纷最佳拍档2：大显神通（国语版）这决不是小事情巴勒斯：一部电影宝莲灯·浮尘幻灭生日2019曼谷爱情故事之情感事物候燕喜新不厌旧第四季连环套神探夏洛克 第二季北京假日极速世界之战车声陷地中海蹉跎行愿望树东京朋友电影版极地追击上海之夜1984迷局丧尸宇宙虎山行流浪北京大轰炸年轻马尼拉之死卜案囧囧十二座尤哈1999家有辣嫂待到重逢时拉凡德山的暴徒
长篇影评
1 ) 《流浪的迪潘》重点解读迪潘那浓密的头发
森森大军
森森大军
刚刚
流浪的迪潘
百集奥斯卡获奖影评
//www.zhihu.com/people/sen-sen-96-74-82/posts
解答影迷以下问题：
1 影片到底想表达什么思想？导演是如何利用各种艺术手段调控观众情绪的……
2 剪辑功课：解析本片的转场模式
3 片尾为什么女人抚摸男人的头发？
4 如何解读大象和树木的长镜头
以下内容为即将播放的影评节目剧本版，请勿转载！
戛纳电影节(2015；第68届) 获奖：1
获奖·主竞赛单元-金棕榈奖
女：这部电影政治色彩浓郁，但我表示看不懂，到底导演想表达什么呢？
男：还有插入的长镜头，傍晚森林中的大象，啥意思嘛！还有转场的方式，淡出淡入，很明显，导演和后期剪辑在控制情绪，问题是为什么要这样搞呢？
好，我先给大家讲讲几种转场模式，
1、淡出与淡入：淡出是指上一段落最后一个镜头的画面逐渐隐去直至黑场，淡入是指下一段落第一个镜头的画面逐渐显现直至正常的亮度，有些影片中淡出与淡入之间还有一段黑场，给人一种间歇感，适用于自然段落的转换
2、扫换；下一个画面从 某一方向进入荧屏称为划入。
3、叠化 ：叠化指前一个镜头的画面与后一个镜头的画面相叠加，表现梦境、 想像、回忆等插叙、回叙场合；四是表现景物变幻莫测、琳琅满目、目不暇接。
4、翻页： 翻页是指第一个画面像翻书一样翻过去。
5停帧 :前一段落结尾画面的最后一帧作停帧处理，使人产生视觉的停顿，接着出现下一个画面，这比较适合于不同主题段落间的转换。
所有这些转场模式，大多有其目的性，并非单纯的耍花腔，尤其本片，综合运用几种转场方式，尤其淡出淡入的光线明暗调整，黑屏就长达3秒钟……我认为，导演其实就是在调控观众情绪。
女：可是为什么要调控我们情绪呢？
男：我隐约感觉可能与情绪有关，可为什么要插入树影婆蹉下的那头大象呢？这些风光特写完全与故事无关啊！
根据我总结的电影四维一体理论，所有这些技术手段包括电影剧本的四大要素，剧情人物主题高潮，都是围绕主题展开，若想解释一切问题，首先要找到本片主题思想，也就是导演的创作初衷。
那我解读一下本片的剧情，由难民组成的一家三口逃难到新国家，男主迪潘，当小贩，当守门人都很努力，挣扎在死亡线上，后来得知，他曾经也是革命军，骨子里也是血性男儿啊！大家关键注意他那头浓密茂盛的毛发。
女主想去英国投靠亲戚，钱攒够了就跑，之后猛虎组织找上来，交给迪潘任务，迪潘心理挣扎，隔夜遇到火拼，女主吓坏了，必须跑，爱谁谁，谁也拦不住……
女：停顿一下……请问大师，为什么要写这些剧情呢？
我们发现，男主女人的感受非常重要，尤其女主人公，吓坏了，逃跑，她为什么要去英国？为什么开始爱上黑帮头子，后来又不爱了呢？
男：为啥？
女人要的是什么？所有一家三口跑这里干什么来了？
本片我重点强调三个字：安全感！
你如果体味不到“安全感”在他们三人中的稀缺和渴求，这电影你看不懂！
女人对安全感是非常敏锐的，这也是动物性，尤其母性动物。钱，家庭，生活的平静安稳，可以依赖的男人……这些都是她们获得安全感的基础。
当女主发现黑帮头子挺帅，挺有礼貌，有点魅力，而且还是个白人，但当看到这个男人带着脚环，女人凭直觉认为跟这个男人不安全不可靠，她吓坏了……
男：对，对，还不如跟穷小子迪潘呢！
我们看一些剧情很重要，这些异地的难民在一起刚刚做完宗教的礼拜，男人们就围在一起遥想当年，他们仿佛天生的战争机器，逃难到了异国，竟然还是在议论战争，想着怎么杀回去……
这些戏说明什么呢？
你要学会总结，找到里面的潜台词：宗教改变不了什么，不能让那些男人，这些战争机器平静下来！
女：哦，这样解读啊！有道理！
我们往下看，其实片中那个黑社会头子并不坏，而且很欣赏女主角，观察她的每一个动作，言语中透露出爱慕。尤其他的父亲，也老年痴呆了，但就是这样的老人，一副人兽无害的样子，最终却惨死在乱战下……
这些场面把男女主人公都震撼到了！没有安全的环境，最后都这个下场，迪潘谁也保护不了！
男：后面部分是高潮剧情，枪战开始，迪潘疯了，开挂了，把他们都干翻，很爽！
女：哼，你们男人就喜欢枪战！
好，我解读一下插入的特写画面，树荫下的大象……
其实导演一直在用镜头语言，呼唤一种宁静。你只有在宁静的状态下，才能欣赏到大象美丽的花纹，有感觉没？
女：没错，那是花斑纹的大象，大耳朵很好看！
包括剪辑的处理，淡入淡出，都是让大家平静下来，其实对谁说呢？更是对片中这些狂躁男人
潜台词：男人们啊，你们要安静下来啊，踏下心来，去欣赏，体会那种静谧……
女：哦，明白了，有feel了
咱们说大象，是一个足够强大暴躁但大多时间很平静的动物，最后的男主人公，就像一个受到刺激的大象，突然爆发了，有感觉没？
你去观察大象，什么时候会发狂伤人？遇到危险，当你伤害到小象，伤害我的家人，让我感到不安的时候，马上暴躁起来，那最后真是挡不住
女：没错！大象破坏力极强，非常危险！真的和后面的迪潘一个样子，这样的比拟太智慧了！
我再补几句你们就更有feel了，此时迪潘应该心中有这样的os：
好啊，你们不是想战争吗，不是放着好日子不过嘛，那就杀个痛快吧，咱都别活……
男：对，对！他应该就是这样想的！
我们说，爱能让人疯狂，变得野蛮，当迪潘的家庭和所爱之人受到威胁，男人疯了！
但爱也同样让人安静，为了家庭和亲人营造一个和平的环境。
女人也一样，当她发现真正爱他的男人愿意不惜生命跟她打造一片和平的净土，她会觉得真正找到了依靠，才有了安全感，最终两人结婚！
男人女人孩子，都需要安全感，但获得安全感的基础源于爱，爱的力量。
这个爱，应扩展到仁爱，人类带着这份仁爱，还会战争吗？
另外说，宗教有这个作用吗？说实话，真没有！
女：相反，因为宗教而引发的战争太多了！
发现没，导演用剧情很尖锐的提出自己的看法，就在于你有没有慧眼挖掘出来！
男：我们哪能跟您比啊，直到现在我还不明白，电影片尾，为什么女人要抚摸男人的头发
女：这难道也有说辞？
男：当然，太明显了，这导演明明是在通过镜头传递思想：摸头发，长镜头，上字幕……
你艺术感觉还算敏锐，但解答不出来，说明功夫不到家！女主人抚弄他的头发，传递了什么信息？就是让这些狂躁的男人都安静下来！
男：哈，这么说倒是贴合主题，可是，这个动作能这样解释吗？
你想一下，为什么女人爱买皮草，她抚摸一个兽皮什么感觉？
女：哎呦，我知道，太有feel了，暖暖的，滑滑的，就好像躺在大狗熊的怀里。
那是种什么感觉？
男：安全感？
抚摸，有两层含义，还有另外一层意思，用爱，让这些男人，充满戾气的男人安静下来……女：就比如，抚弄一条狗，一是；喜欢，二：别叫了，别闹别闹……
太对了！
影片通过各种画面和拍摄手段，反复强调：静下来，再静一静，不要杀戮了，
人和动物都会本能的狂躁，宗教改变不了这些人，但人类社会要安静，我们要珍惜那份静谧，要懂得去爱，要带着欣赏的，仁爱之心去看待身边的人，你才会发现那些他们的幽默有趣，体味生命美好……
男人啊，你们安静了，这世界就安静了……
男：我问过其他人，他们还是说抚摸头发是从头再来的意思呢，哈哈……
影评最忌讳瞎联系，胡雷八侃，然后自以为是，这样只能把观众带沟里。
文章收录于森森大军 百集奥斯卡获奖影评//www.zhihu.com/people/sen-sen-96-74-82/posts
2 ) 梦中白象
因着政治避难的由头，迪潘终于逃到了法国。但是，这名为“田园”的郊区，隐藏着毒品交易的暴力与混乱。迪潘真的能逃离故土的战争与枪炮，开始新的生活吗？
魅蓝色的光从黑暗中浮现，兜售着廉价的儿童玩具，巴黎市区街头，迪潘躲避着警察的追捕，艰难谋生。
看门人的工作看似安全，可是对面大楼中进行的毒品交易，如一颗定时炸弹，威胁着他们的生活。突发的枪战，吓坏了雅丽妮，她决定离开。
此刻，迪潘不得不做出行动，守护自己的生活和“家人”。那条白线，正是迪潘最后的底线。车库中，鬼魅的暗红的灯光之下，迪潘独自坐着，似乎又被昔日屠杀的噩梦萦绕纠缠。他唱着家乡的歌谣，奋力而迷醉。远在异乡，怎不思念故国？可是，我的爱也仅止于此。曾经的战友找到迪潘，希望他能在法国募资，购买武器，运回祖国。但是迪潘拒绝了，于他而言，战争已然终结。面对战友的殴打，迪潘只是忍受。
那首歌谣，悲怆的曲调，亦寄托着迪潘对故乡的思念和再也回不去的悲哀。
时常，梦中会出现一头行走在雨林中的大象，那是故乡的象征，也是流浪者的精神皈依。不论走多远，看到它就会心安。
然而现实是残酷的，甚至血腥。为了解救深陷包围的雅丽妮，迪潘重新拿起短刀，砍杀冲锋，回到战场。只是，此时的战场不再是分裂混乱的祖国，而是和平欧洲大陆上的巴黎近郊。
最后，导演还是用明媚的阳光和完美的结局抚去了流浪的不安与战争的创伤。迪潘抱着同雅丽妮的孩子坐在草坪之上，享受着质朴真切的家庭之乐。
但愿如此吧！但愿流落异乡的流浪者真的能重拾幸福，寻回梦中的白象。
3 ) 無所謂重：《流離者之歌》
近日坎城影展競賽名單揭曉，一股坎城熱形將席捲全球影壇目光；巧的是，去年坎城金棕櫚大獎電影《流離者之歌》，最近也才剛趁熱上映呢！
作為電影藝術的大本營，坎城影展前幾年最高榮譽金棕櫚獎頒得都不差，《冬日甦醒》、《藍色是最溫暖的顏色》、《愛•慕》部部有口皆碑，直到去年踢到鐵板，賽前呼聲最高的《刺客聶隱娘》、《因為愛你》、《索爾之子》均告落敗不說，最後由法國自家愛將賈克歐狄亞《流離者之歌》攻下這座名留青史的桂冠，更引來不少護短的質疑。
對國內觀眾而言，求之若渴、近在眼前的金棕櫚美夢化為烏有，可比當年《喜宴》、《霸王別姬》勇闖奧斯卡競技場意外敗給《四千金的情人》那麼嘔氣，可想而知，時隔一年隨著本片終於上映，「證明它沒有《刺客聶隱娘》好」的酸溜溜情結，恐怕要多過對美學的實質期待。
好在，《流離者之歌》頭起得既不尋常，也不漂亮——不漂亮指的是它擺明不端出唯美菜餚以取悅文青眼球。順著這大氛圍下來，電影本身應可足國內影迷這波「酸癮」。
來自斯里蘭卡的一男一女一小。三位難民，被非親非故的罹難一家三本護照偶然對號拼組為一個家庭。這個冒牌家庭，姓迪潘，也就是原片名——「迪潘」這名字既不存在，也存在。說穿了就是亂世下失根的異鄉人，賴以苟活下去的假姓氏。
開門見山一場假護照換取新身分的戲，鋪得直白，場景亦不見驚人。踏入法國領地，慢慢，透過男女主角為求溫飽，披戴看護工新身分，不知天高地厚的誤入幫派毒梟領地——一座容納犯罪交易的超大社區。在這個視角狹窄、對折再對折的生存場域裡，他們眼中原本滿懷期待的所謂美好未來，也隨之模糊、歪曲起來……
去年有個新聞片段大家想必記憶猶新，一名冷血的匈牙利女記者，伸腿將敘利亞難民父子絆倒，令人髮指的行為，如料激起一股義憤填膺的全球熱論，這印證任何議題有效「具象化」後，加乘所得出「眾怒」，力量照樣可以無遠弗屆。
賈克歐狄亞選定《流離者之歌》此一題材，固然呼應難民投奔歐洲的當代國際焦點，偏偏，電影本身並不耽溺於渲染衝突、貧病場景。說穿了，身在這個資訊爆炸、影音串流氾濫的時代，難民移居歐洲問題在缺乏遠因基礎認識的你我眼裡，可能是更多走馬看花的錯判——意即，身為一位電影觀眾，非洲貧病現況都遠比歐洲難民更可能立即衝擊你我淚腺要區。
換過來講，這時你要拍一部難民電影，「煽情」可能是一種首要手段了——沒關係，把它包裝得好聽一點，我們稱「感人」、「動人」。作為一部世界一級影展大獎作品，如果你指望它賣相「動人」，《流離者之歌》無疑是讓人失望的。
賈克歐狄亞將野心架構在鬆動那條「寫實／奇幻」的界線，他先告訴我們「動人」不必是一部電影的義務或目的，他並以一種我們未必熟悉的色系，去織就一張神秘組織。這種組織網脈，未必仰賴黑市交易、槍林彈雨，來體現主人翁的激憤、逼現主人翁的困境。說穿了，以這種「奇特組織」來貫穿難民這枚寫實性的「社會問題」，是極不討喜，甚至可能被批為流於「取巧」的。
偏偏，他場面調度又拿捏得極好。幾場女主角與毒梟雇主的對話戲，配上一個耐人尋味的電子腳鐐，將「自由」與「困境」辯證得精闢又迷人，那種趨近毒梟，寄生於罪惡之上，益發得見其良善的矛盾，是遠在地球彼端的你我也不難找到共感的。
影片後段高潮處，男主角駕著客車，直入這毒梟掌權的小型戰場，衝著鋒，陷了陣，攝影機卻始終不肯離開車廂。此時，槍林彈雨引申出蛻變的「煙火意象」。戮力煽出奇幻的氣味，來「供給」某種奇特的救贖。
是的，我用了「供給」這種對應於「難民」的字眼。
賈克歐狄亞橫向延伸了前作《大獄言家》對「困境」一詞的解釋。沒有俊男美女，缺乏討巧的肉搏戲，這回他握擁的優勢不比《大獄言家》，然其粗礪的表層，照樣泛出人性的光澤。
真要說最大的技術失誤，要屬童星女孩的演技，未能發揮穿針引線的功能，若干場戲的失誤，對整體造成無可避免的損傷，
剛好，前幾天在電影社團與其他網友聊到約翰史勒辛格的《午夜牛郎》，有人提到男主角強沃特年少時期遭歹徒強姦的段落，我一陣困惑：「我不記得有這一段哪！」回家，我拿出片子快速搜尋，看到那尺度刻意大膽、卻不深刻的黑白片段，勉強撈回一點記憶——頗迷幻，有點像同年的嬉皮代表作《逍遙騎士》。然而，這段就60年代視角堪稱驚世駭俗的招式，卻遠比不上達斯汀霍夫曼即興攔下計程車，咒罵：「I walk here,man！」來得有記憶點。
同樣，多年後，我們記得的是《流離者之歌》炫耀了那些鏡位，靠攏了那些型款？還是難忘那一曲深沉的悲調呢？
比起過往金棕櫚經典《計程車司機》、《現代啟示錄》加冕時刻便跟時代的乖戾之氣瞬間接軌，《流離者之歌》不是一部你可以迅速找到定位的電影，它難民得不那麼難民，悲憫得不那麼主流，揭獎一剎引來不知所措倒也無可厚非。
有人說《流離者之歌》中文片名取得不好，我倒覺得，它歪打正著了本片刻意激昂的旋律，多麼平凡的傷痛，都可以詠嘆成一曲悲歌。甚至你可以說，因為吃了苦，所以夠格將嘴裡的苦，落款成曲。
綜觀影展生態，金棕櫚的巔峰意義往往被投以錯誤期待，舉個例，眾知漢內克兩度金棕櫚之作，開創意義上都超越不了前作！沒錯，《流離者之歌》無所謂重，甚至多數人認為它比不上賈克歐狄亞過往作品。但一部「作品」以不以美學為制高點，導演自有分寸，無論如何，本片確實找到一個殊異的角度，有效折射出難民投奔富庶，衣食無虞卻食慾不振的心靈角落，是失根者衣冠楚楚的病痛，未嘗不是根絕不去的血緣之痛！
4 ) འཁྱམ་པོ་ཐུབ་ཕུན།
༡. གློག་བརྙན་གྱི་ནང་དོན་མདོར་བསྡུས།
རྒྱལ་ཁོངས་གཅིག་ཀྱང་ཤ་ཁྲག་གི་འབྲེལ་བ་མེད་ཅིང་ཕན་ཚུན་རྒྱུས་མེད་པའི་སྤྱིར་བཏང་གི་ལོ་ན་ཆེ་ཆུང་མི་གཅིག་པའི་མི་སྣ་གསུམ་རང་རྒྱལ་གྱི་ནང་འཁྲུག་ལ་གཞོལ་ནས་ཧྥ་རན་སིན་ལ་ཐོན་ནས་ཐོབ་ཐང་རྫུན་མས་གནས་དེར་འཚོ་ཐབས་བྱས། ཁྱིམ་ཚང་བཅོས་མ་དང་འབྲེལ་བ་བཅོས་མ། ཁོར་ཡུག་རྒྱུས་མེད་ཅིག་ནས་འཚོ་བ་གསར་བ་ཞིག་གི་སྣེ་བཟུང་ནས་ཁོར་ཡུག་ཧ་ཅང་འཇིག་སྣང་གི་ཁེངས་བའི་ནག་ཚོགས་ཀྱི་གཞིས་ར་འདིའི་ཅིས་ཀྱང་འཚོ་གནས་ལ་གོམས་ཐབས་བྱས། ལྷིང་འཇགས་རེ་ཞིག་གིས་ཁོ་ཚོས་འདི་ནས་གནས་ཐབས་ཀྱི་ལམ་བུ་ཞིག་རྙེད་མོད། ཡིན་ན་ཡང་རྒྱུན་མི་ཆད་པའི་འཇིགས་སྐུལ་དང་དམར་གསོད་ཀྱི་བོའུ་སྒྲ་ལས་གནས་དེར་གཏན་དུ་བྲལ་འདོད་ཀྱི་འདུན་པ་དྲག་ཏུ་འཕྱུར་ནས་གནས་གཞན་ཞིག་ལ་འགྲོ་བའི་སྟ་གོན་བྱེད་ནས་ལམ་ལ་མཆིས། ཡིན་ན་ཡང་དྲག་སྤྱོད་དང་དམར་གསོད་ཀྱི་གཡལ་སར་ཞུགས་མྱོང་མཁན་གྱི་སྐྱེས་པ་ཐུབ་ཕུན་ལ་མཚོན་ན་འདི་ནི་གཞོལ་དགོས་བ་ཞིག་གང་ནས་ཡིན། དེ་བས་ཁོས་གསར་དུ་བཙུགས་པའི་ཁྱིམ་གཞི་འདི་ལ་རེ་ལྟོས་ཆེན་པོ་བྱེད་ཡོད་པས། ད་ནི་འདི་ལྟར་ཐོར་ཞིག་འགྲོ་བ་ནི་ཁོ་ལ་མཚོན་ན་སྲོག་ལས་ཀྱང་གྱོང་གུད་ཆེ་བ་ཞིག་ཡིན་པས། རེ་བ་ཆེན་པོ་བཅིངས་ཡོད།
༢. གློག་བརྙན་གྱི་མི་སྣ་བཀོད་སྒྲིག་གི་མཚོན་དོན།
ལར་ན་གློག་བརྙན་ནི་མི་སྣའི་འགལ་འདུ་དང་བྲལ་ཐབས་མེད་ཅིང་། དེའི་ཁྲོད་ཀྱི་མི་སྣ་ལ་ལ་ཞིག་གིས་མི་སྒེར་གང་རུང་དགའ་སྐྱོ་ཆགས་སྡང་མཚོན་མོད། འོན་ཀྱང་ལ་ལ་ཞིག་གིས་སྤྱི་མཚོན་པ་ཡང་ཡོད་པས། མཐའ་ཅིག་ཏུ་མི་སྒེར་གྱི་ཕྱི་ནང་གི་ཉམས་འགྱུར་མཚོན་པ་ཞིག་ཀྱང་མིན་ངེས། དེ་བས་མི་སྣ་ལ་ལ་ཞིག་གིས་ཆབ་དཔལ་རིག་གསུམ་གང་རུང་ཞིག་མཚོན་པ་དང་། མི་སྒེར་རམ་ཚོགས་པ། མི་རིགས་དང་རྒྱལ་ཁབ་གེ་མོའི་སྒྲིག་འཛུགས་དང་དམིགས་ཡུལ། ལམ་ལུགས་དང་རང་ལུགས་ཀྱི་རྗེས་ཤུལ་མཚོན་པ་དང་དེ་དག་གང་རུང་དང་འབྲེལ་བའི་སྒོ་ནས་མཚོན་པ་མང་ངོ་། དེ་བས་གློག་བརྙན་གྲགས་ཅན་ཚོའི་བསམ་བློ་དགོངས་སྟོན་དེ་ལྟར་རྟོགས་སླ་བ་ཞིག་ག་ལ་ཡིན། མཚམས་རེ་གསར་རྙིང་གི་འགའ་འདུ་ཡང་མཚོན་པ་ཡོད། མདོར་ན་མི་སེམས་ཀྱི་དྲན་ཚུལ་ལམ་རྣམ་རྟོག་སྣ་ཚོགས་ཤིག་དངོས་པོ་གེ་མོ་དང་མི་སྣ་གེ་མོའི་འགྲོ་འདུག་སྤྱོད་གསུམ་དང་ཁོར་ཡུག་རྟོག་བཟོའི་ཁྲོད་དུ་གསར་བཞེངས་བྱས་མི་ཚོར་ཁོ་ཚོའི་ཕྱི་ནང་གསང་གསུམ་ལ་སྔོག་འདོན་བྱེད་དུ་བཅུག་ནས་ཡང་སྙིང་ངམ་སྙིང་བོ་དེ་དག་འཚོལ་བའི་ལམ་དུ་ཁྲིད་པ་ཡང་མང་ངོ་། དེ་བས་གློག་བརྙན་འདིའི་ཁྲོད་ཀྱི་མི་སྣ་སོ་སོའི་ལོ་དང་ཐོབ་ཐང་། ཕན་ཚུན་གྱི་འབྲེལ་བ་མི་གཅིག་པ་འདི་ལས་མི་སུ་དང་གང་ཞིག་ཡིན་རུང་འདི་ལྟར་ཐུན་མོང་ལ་འདྲ་གཤིས་ཤིག་ཡོད་པའི་བདེན་པ་དངོས་ཡོད་གནས་ཚུལ་ཡིན་པ་དང་། དེ་ལ་ལོ་ཆེ་ཆུང་གི་དབྱེ་བ་མེད་པར་མི་སུས་ཀྱང་འཚོལ་སྙེག་དང་ཕུགས་ཀྱི་རེ་བར་གཉར་ཡོད། དམག་འཁྲུག་ནི་འགྲོ་བ་མིའི་རིགས་ཀྱི་ནད་ཡམས་ཆེ་ཆེ་ཤོས་དེ་ཡིན། ནད་ཡམས་འདི་དང་བྲལ་འདོད་ནི་མི་བུ་གང་གིས་ཀྱང་བཅོས་མིན་གྱི་རེ་བ་ཉག་ཅིག་རེད། དཔེར་ན། མི་སྣ་བཀོད་སྒྲིག་གི་ཐད་ནས་གློག་བརྙན་གྲགས་ཅན ༼སྦྲུལ་སྐུ་ཆུང་ཆུང༽ 《小活佛》འདིའི་ཁྲོད་ཀྱི་སྤྲུལ་སྐུ་གསུམ་ནི་མི་རིགས་དང་རྒྱལ་ཁོངས་མི་གཅིག་ཅིང་། ཆོས་ལུགས་དད་མོས་དང་ཡུལ་སྲོལ་གོམས་གཤིས་མི་གཅིགཔ། ལུས་རྟེན་ཕོ་མོའི་དབྱེ་བ་མེད་པར་དེ་བོད་མི་རིགས་ཀྱི་ནང་བའི་ཆོས་ལུགས་ཀྱི་ལྟ་དགོངས་ལྟར་མི་ཚང་མ་འདྲ་མཉམ་ཡིན་པ་དང་། སྐྱེ་བ་སྔ་ཕྱིའམ་རྣམ་ཤེས་ཁས་ལེན་པའི་ཐུན་མིན་གྱི་ལྟ་བ་དེ་ཚོ་མཚོན་བྱེད་ཡིན་པ་ལས་མི་དེ་ཚོ་སྤྲུལ་སྐུ་ཡིན་པ་ཁོ་ན་བརྗོད་པའམ་མཚོན་པ་གཅིག་པུ་མ་ཡིན་ནོ། ། ༼ཆགས་བཅད༽《色戒》འདིའི་ཁྲོད་སྐྱེས་པ་ནི་ཆབ་སྲིད་ཀྱི་སྲོག་ཆགས་ཤིག་ཡིན་པ་མཚོན་ཅིང་། བུད་མེད་ནི་དེ་འབྲེལ་ཀྱི་ལག་ཆ་གཞན་ཅིག་ཡིན་པ་མཚོན་པར་བྱེད་དོ། ། ༼སེམས་ཐག་ཆོད་པའི་གྱེས་ཐོར༽《分手的决心》གློག་བརྙན་འདི་ཡང་གཙོ་འཁྲབ་སྐྱེས་མ་ཐང་བེ 汤唯 ཡིན་པས། འདིའི་སྔོན་གྱི་གློག་བརྙན་དེའི་ཁྲོད་ཀྱི་མཚོན་དོན་དང་ཕལ་ཆེར་གཅིག་པ་ལྟ་བུའི་མཚོན་དོན་མཚོན་པར་བྱེད་ཡོད། ༼ཨ་ཙ་རུས༽ 《小丑》མི་ནི་ལར་ན་གདོང་ལ་གདོང་འབོག་གྱོན་པའི་ཟོལ་བཅོས་ལ་དགའ་བ་མ་ཡིན་པར་བཟོ་བཅོས་ཀྱི་མི་ཚེ་ཞིག་འཁྲབ་དགོས་པས་ལན་པ་ཡིན། འདི་ནི་མིའི་བག་ཏུ་གཉར་བའི་གཤིས་ཀ་རེད། གདོང་འབོག་དེ་ཕུད་ནས་མི་ཚེ་རོལ་སྲོལ་ཅིག་མེད་པ་ལྟ་བུ་ཆགས་ཡོད།
༣. ནག་ཚོགས་དང་ཅི་ལྟར་ཉེ་བར་བཅར་ཀྱང་ཆེས་འཇིགས་སུ་རུང་བ་ནི་རང་ཉིད་དང་རྒྱང་དུ་གྱེས་བ་དེ་རེད།
བོད་པའི་སྲོལ་རྒྱུན་དུ་དུས་སྙིགས་ལྔ་བདོ་བའི་དུས་ཟེར་བའི་ཡང་སྙིང་ནི་རང་གིས་རང་ཉིད་བོར་བའི་དུས་ལ་ཟེར་བ་ལོས་ཡིན། རང་ངོ་རང་གིས་མ་ཟིན་ན། །རང་སྐྱོན་རང་གིས་མཐོང་བ་དཀའ། །དེ་བས་དུས་རྒྱུན་མི་ཚོས་ཆེས་འཇིགས་སུ་རུང་བ་ནི་ནད་ཡམས་དང་དམག་འཁྲུག ནག་ཚོགས་རེད་ཅེས་ཅི་ལྟར་གྲགས་ཀྱང་ཡང་སྙིང་རང་གིས་དང་ཉིད་ངོས་ཟིན་རྒྱུ་ནི་གལ་ཆེ་བས་འདི་ལས་འཇིགས་སུ་རུང་བ་ཞིག་གང་ནས་བཙལ་ཀྱང་རྙེད་རྒྱུ་མེད་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ནོ། །
༤. ཞི་བདེ་དང་དམག་འཁྲུག
འདི་ནི་མིའི་རིགས་ཀྱི་ལོ་རྒྱུས་སུ་བྱུང་བའི་དངོས་བྱུང་གི་ལོ་ཟླ་འགྱུར་ལྡོག་རེད། ལར་ན་མི་རེ་རེ་ནས་ཐོབ་འདོད་པ་ནི་བདེ་བ་ཡིན་ན་ཡང་དེ་ཐོབ་པའི་ཐབས་གཏན་ནས་མི་འདྲ། ཐ་ན་དམིགས་ཡུལ་ཀྱང་གཅིག་པ་མིན། མིའི་གནད་དོན་མིས་ཐག་གིས་གཅོད་རྒྱུ་མ་གཏོགས་གཞན་གང་གིས་ཀྱང་ནུས་པ་མ་རེད། འདིའི་གོ་རྟོགས་འདི་ད་རུང་ཟད་མེད་པའི་མི་རིགས་ག་ཚོད་ཙིག་མེད་ཨང་། ད་དུང་ལྷ་ཀླུ་གཉན་གསུམ་དང་འཇིག་རྟེན་བྱེད་པོ་སོགས་ལ་སྐྱབས་བཅོལ་ཁོ་ནས་དུས་གདའ་བར་བྱེད་ཀྱིན་ཡོད། དེ་ལས་རྙོག་འཛིང་གི་རྒྱུན་ཆད་ཀྱིན་མེད། མིའི་རིགས་ལ་རེ་བ་ཡོད་པའི་ཐ་སྙད་བརྗིད་པོའམ་རླབས་ཆེ་བ་སྔ་མོ་ནས་བྱུང་སྲིད་ན་ཡང་དེ་དག་གི་དོན་གྱིས་དེ་བཞིན་དུ་ཐོན་གྱི་མེད། དེ་ནི་དོན་གྱིས་དམག་འཁྲུག་རེད། ནད་ཡམས་རེད། འདི་ལས་འཇིགས་པ་ཞིག་མིའི་རིགས་ལ་ཡོད་མི་སྲིད།
5 ) 家庭梦与孤独
三个陌生人走到了一起，为了生活下去，成立了一个家庭。没有复杂的剧情，没有猛烈的情感，仅仅是在这个生生不息的人间下，相互扶持着走下去。影片从死亡开始，以希望结束。虽没有到目的地伦敦，在命运的拉扯下，在法国街头开始了新的生活。 以斯里兰卡战乱背景、移民融合话题，与黑帮类型混合，在走向阳光的慢镜头和象鼻神的梦境中具有象征意义。影片的核心冲突真实，而结局梦幻，给社会以讽刺。 家庭梦的苦涩让他们自饮冷暖。使得颤抖而孤独的灵魂用力相拥。
6 ) 6.24@云上戛纳+映后谈
6.24@云上戛纳+映后谈。
结尾一眼认出英国还是自我伤感一秒。
这个金棕榈确实足够令人吃惊，戴老师说戛纳再次表明了他们将现实关注摆在艺术表现之前。演技确实全部在线。记得的一个细节是，迪潘刚到法国时用勺子吃饭，和最后重新用手抓。大象的意象tbh我没get到，映后访谈戴老师大概说这是为了迎合欧洲电影节关注的一种设置= =真是玄学。说回结尾的反讽和超现实，戴老师总结为“肥皂剧布光与造型，和简·奥斯汀式后花园，还有摄影机上架的平稳镜头(区别于之前一直的手持)”。
也对比了《悲惨世界》，which戴老师觉得更值金棕榈，我疯狂点头。区别是迪潘是外至内，悲惨世界是内至内。再次提到《燃烧》，艺术手法拍摄类型片的趋势，之前忘记录的还有一个点，是塑料大棚和电影胶片的对应，是数码时代向传统电影放的一把火。然后聊到《同义词》，果然太神叨儿没人喜欢，戴老师说这电影唠了好几套嗑23333，充满冲击欧洲电影节的设计感，还吐槽男主露给谁看，我默默擦掉口水orz…
总之最大的感觉还是要不断补课啊啊啊！
难道这个结局比较对科恩兄弟的口味才给的金棕榈？
4.5 三个陌生人，斯里兰卡的战争难民，来到法国组成移民“家庭”，却陷入当地黑帮争斗。本有点杂糅俗套的一个故事，却因为细致的人物刻画和用心的细节变得不同，家庭戏寥寥数笔让三个人都性格鲜明。更别提火并后拍得有多劲了！欧迪亚就这样拿下金棕榈了，敢情前半程的法国烂片都是垫背的
我觉得最后不合时宜的大团圆不过是迪潘的想象
想拍类型片就别藏着掖着了
预想它会很差——戛纳上早被喷得不成样子。看下来，发现好像也没有那么差，尤其是很多人不待见的画风突变枪战乱入，挺好玩。虽然还有欧迪亚那种“身不在场”的常见桥段：动物意象，大特写以及短暂的平静，但相对于移民外来者主题，委实有点盲人摸大象的残缺臆想，以偏概全。
很喜欢里面的黑帮小头目，意外的温情
我原本以为走向会是，无论斯里兰卡还是巴黎斯坦，全世界的水深火热都长得一副模样，没想到... 15.12.26 @中国电影资料馆
就是觉得黑帮男很像诺顿
剧情走向出人意料，可惜风格太平庸了。大象和难民，不能再明显的政治符号。这该是史上最水的金棕榈了吧～
这片儿真是呵呵呵……前一半[伏尔泰的错误]后一半[怒火青春]嘛，这都得了奖，真是心疼侯掰掰。移民这种话题柯西胥波查布都快拍烂了，结果跟风的拿了金棕榈……按说假装家庭这个这么强戏剧的点完全可以写得更好（这一点上就连法哈蒂都比这个强），为啥非要跟黑帮片拼一起？拍暴力就高级了？？
看来哪国的看门扫地僧都是战斗力爆表的存在。电光猫耳街头小贩浮出黑夜。科恩兄弟和多兰评委会选出来的金棕榈⚆_⚆
也想要一个敢为你出生入死的男人.....
达内兄弟式开场，肯洛奇式结尾。没想到在如此朴素的题材中竟加入了这么多熟稔的商业元素，人物像剥洋葱般，表面是窘迫，剥一层是酸楚，再剥一层，则是实打实的光芒。
命运让迪潘面无表情，无论多么低贱，仍保有男人的勇气。听洗澡声时的悸动、送她野花时的羞赧、看翡翠项链时的困窘，融汇成他对生活抱有的最后一次期望。当临时妻子嘲笑他不切实际的家庭幻梦时，他只好佯装镇定倒一杯水，饮下全部苦涩。斯里兰卡的创伤巴黎愈合，不过都是寂寞的灵魂，请颤抖着用力相拥。
因逃亡而临时组建伪家庭，三人都随着新生活而趋于被角色带入。但本片其实比较悲观，逃难者遇到的安逸，往往是暂时的。当母亲的自私欲望、父亲的士兵野性回归时，不惊讶不震撼，更多是悲哀。结尾虽是开放式，但我认定那是想象，太过美好、理想，跟影片是割裂的，且“女儿”没长大，两人却已生出了孩子。
对法国留学狗来说太有代入感了。观影过程完全不知剧情走向，最后一段黑帮大战非常精彩，结尾差。总的来说是部佳作，但金棕榈的帽子还是有点过大了，至少应该是近十年来最没存在感的金棕榈吧。
欧迪亚新作，2015戛纳金棕榈。1.将斯里兰卡战乱背景、移民融合话题与黑帮类型片共冶一炉,拍得精致好看,但欠缺力度和深度,实属21世纪最水金棕榈。2.逆光慢镜:走向阳光；重复梦境:象鼻神。3.高潮精彩:孤胆复仇入虎穴,烟雾迷蒙攀楼梯。4.收尾有待商榷,如幻梦般的爱抚。5.金棕榈还真该给侯孝贤。（8.3/10）
是好看的电影，但仍算是近年来最失望的一部金棕榈。欧迪亚到底是个怎么样的人？三番五次如此着迷刻画黑帮流氓，却又有着超级细腻的细节幻境。结尾那段在我看来是非常明显的虚构，表达一个美好愿景而已，跟小时代一样。我没搞错吧？
我是真心喜欢Audiard的 但是“主角太丑严重不适”症状再次出现也不是我的错 前半截儿丑得我都睡过去了 后半截儿嗙嗙嗙一阵打搞得我又睡不着 要命了
还是雅克·欧迪亚水准之作，（就算值不了金棕榈）。假家人赛真情，而世界的真相却猛于炮火 。